"Yeri geldiğinde çekirge yiyerek, yeri geldiğinde yemenini kaynatarak zor şartlarda yaşamlarını sürdüren Fahreddin Paşa ve askerleri kutsal mekanları kanlarının son damlasına kadar korumaya kararlıydılar. Peygamber kabrinin bulunduğu Medine'nin savunulması Osmanlı için İstanbul'dan da önemliydi. Anadolu, çocuklarını başka cephelere gönderse bile, ne Hz. Muhammed'in mezarından uzaklaşmak ne de Hicaz çöllerini bırakmak istiyorlardı.
Fahreddin Paşa çoktan işe başlamış, ayaklanan bedevi şeyhlerini Cehennem Tepesi denilen yerde bozguna uğratmıştı. Buna rağmen İstanbul Hükümeti, Fahreddin Paşa'nın Kutsal Topraklar'ı İngilizlere teslim etmesini istiyordu. Fakat Fahreddin Paşa, askerlerini Hz. Muhammed'in kabrine götürüp, hepsini alınlarından öperek siperlerine yerleştirerek emre karşı geliyordu. Çünkü Galiçya'da öldürecek on binden fazla Türk bulan Osmanlı, Kudüs'e dört binden fazla asker verememişti. Şimdi sıra Mekke ve Medine'de miydi?
Fahreddin Paşa 'Bir köpek bile tasmayı kolay kolay boynuna geçirmez. Karavanamızın az çıktığını biliyoruz. Size afiyet olsun, esaret ekmeği benim boğazımdan geçmez,' diyerek tepkisini dile getiriyordu. Ve haykırıyordu: 'Ben Peygamberimin kabrini kimseye teslim edemem! Bu asker, Medine'nin enkazı ve Hz. Muhammed'in kabrinin Yeşil Türbe'sinin altında, kan ve ateşten dokunmuş bir kefenle gömülmedikçe, Medine-i Münevvere Kalesi'nin burçlarından al sancak alınmayacaktır! Ey cihanı tir tir titretmiş, Mehmetçiklerim, Peygamber'in karşısında, aynı yemini tekrar edelim ve diyelim ki Biz Seni Bırakmayız!..."
(Tanıtım Bülteninden)

Diğer Kredi Kartları : 10,00 Peşin(Tek Çekim)