Türkiye zor günler geçiriyor. Belki de ertelenmiş sorunlarını en canlı biçimde yaşıyor. Cumhuriyetten bu yana üstü örtülmüş ne varsa ortaya çıkıyor. İyileşen yaralar tekrar kanatılıyor. Sevgisizlik ve güvensizlik diz boyu... Korku, saldırganlığı körükleyecek en tehlikeli duygu... kol geziyor. Gelecek nasıl şekillenecek? Türkiye 21. yüzyıla hangi kıyafetle girecek? Geleceği yazacak kalemi kimler tutuyor? Demokrasi ağacı olgun meyvalar verecek mi? Bu sorunlar çözüldüğünde, gerçek demokrasinin önündeki engeller de aşılmış olacak.
Siyasal sistem getiren bir dinin, demokratik sisteme geçit vermesi mümkün değil. Dinin özünü teşkil eden tanrısal vahiy sistemi ve onun anayasası olan Kutsal Kitap, yönetme erkini tanrıya ve onun seçtiklerine devrediyor. Tanrı'nın anayasasının karşısına, hukuk devletinin yasalarını çıkarmak, Tanrısal irade yerine, halkın iradesini ikame etmek, siyasal sistem getiren bir dine inananlarca kabul görecek yaklaşımlar değil.
Huzursuzluk, geleceği geçmişte aramaktan kaynaklanıyor. Oysa geçmişi geleceğe taşımak, aklın çağa özgü ürünlerini geçmişe doğrulatmak, gerçekçilikten uzak bir gayretkeşlik. Siyasal İslamcılar günün koşullarını Asr-ı Saadete uydurma gayreti içinde. Kuran, tüm sorulara cevap vermediği için soruyorlar: "Peygamber olsaydı ne yapardı?" Peygamberin sünneti ile cevap bulunamayan sorulara, birileri kendilerini Peygamber yerine koyarak cevap üretmeye çalışıyor. Bu cevap, Türkiye'yi asırlarca geriye götürüyor ve toplum yaşamına ipotek koyuyor.
İkinci arayış ise Kemalistlerden geliyor. Onlar da soruyor. "Atatürk olsaydı ne yapardı?" Onlar da kendilerini Atatürk'ün yerine koyarak sorunlara çözüm arama çabasında... Oysa ne din, ne de Atatürkçülük olarak tanımlanan dar kalıplar, Türkiye'nin sorunlarını çözmeye yetmiyor... Türkiye'nin tarihe dönmeye değil, yeni bir tarih yazmaya ihtiyacı var.
(Arka Kapak)

Diğer Kredi Kartları : 4,00 Peşin(Tek Çekim)