&ldquoKuşlar her yıl Peru&rsquoya ölmeye giderler...&ldquo
İnsan gittiği her yere kavramlarınıda götürür. Gittiği her yerden, hatıralar ve kavramlar biriktirerek döner. Bu, yolculuk kavramı ile yolcu kavramı arasında bir ilişkidir. Gitmek ve dönmek eylemini &ldquoyolculuğun bilgisi ve bilinci&ldquo olarak kavramlaştırabiliriz.
Yolculuk mekanın, insanın ve sözcüklerin yeni bir karşılaştırmasıdır... Yeni bir mekanla, yeni bir insanla ilişki, sıradan bir biçim karşılaşması değildir.&ldquoYolculuklar ve gitmeler nerelidir?&ldquo diyen biri için yolculuk imgesi, keyif ve keşif olmanın ötesinde somut bir özgürleşme edimidir.
&ldquoDoğusu- Batısı Olmayan Sözcükler&ldquo, öteki&rsquone sözcükler yoluylada yapılan yolculuklardan oluşuyor. Yazılar, sözcüğün klasik anlamıyla ne röportaj ne de söyleşi olarak tanımlanabilir... Zaman zaman gazeteciliğin ötesinde geçilen yazılarda, biraz anı, biraz deneme tadı var...
Yalnızlığını &ldquoYeşilin Anayurdu&ldquo nda yaşayan, &ldquoYoldaşlarına Uşağım Diyen Biri&ldquo nin, yaşadığı mekanı, iç dünyasını anlatmak, sınır tanımadan, gazeteciliğin ötesine geçmekle mümkündü.
Bar Alias kasabasında, iktidar ilişkilerinin tam ortasında &ldquomuhalif bir mevsim&ldquo gibi büyüyen Kürt çocuklarının yaşamları, röportaja sığmıyor öz, biçimin dışında kalıyordu.
Amerikan Kıtası&rsquonın ayakucundan Latin dansları yaparak gelen, &ldquoTepeleme Tupomaros&ldquo, tepeleme aşık Maurice Rosencof ile yapılan &ldquokonuşma&ldquo hangi yazı türüne giriyor!...
Bacak kadar bir kasabayken, haşarı ve muhalif bir tarih yazan Fatsa&rsquonın, &ldquoFatsa Çocuk Korosu&ldquonun , 12 Eylül&rsquoden sonra yalnızlıklar içinde büyümüş iki üyesiyle yapılan solo konuşmalar yapmak ise, utangaç bir deneme gibi de görülebilir...
Her sözcük yönsüz bir kırlangıç gibi yolculuktadır. Öteki&rsquone kanat çırpmaktadır...Peru&rsquoya ölmeden önce giden kuş imgesi bir yana, muhalif sözcüklerden oluşan bu kuşlar, öteki&rsquone dönmeye gitmektedir...
(Arka Kapak)