“Aykırı Edebiyat“ denince Anais Nin olmadan asla olmaz... Aykırı ama en “aykırı“ metin... Ve insanı alıp götüren bir anlatım tarzı:
“Leila gözleri açık sırtüstü yatıyor, Elena’ya bakıyordu. Elena’nın elini alıp bir süre öylece tuttu, sonra kimonosunun altına kaydırdı ve göğüslerinin üzerine bıraktı. Elena onu okşamaya başladı. Leila özel dikilmiş giysisini açmıştı bluz giymemişti. Ama dar bir etek vücudunun kalan kısmını sıkı sıkıya sarıyordu. Elena Leila’nın elinin elbisesinin altında narince ilerleyerek çoraplarının üstüyle külotu arasında bir açıklık aradığını hissetti hafifçe sol tarafına döndü. Böylece başına Leila’nın göğüsleri üstüne koyup öpebilecekti...
Şapkaları düşmüş, saçları uçuşarak, Leila’nın yaz sıcağına karşı panjurları indirilerek karartılmış evine girdiler. Leila elinden tutarak Elena’yı yatak odasına götürdü. Geniş yatağa birlikte düştüler...
Alçakta bir sedirde, kabarık bir yastık denizine oturdular. İlk hareket eden Leila oldu. Mücevherle süslü elini Bijou’nun eteğinin altına kaydırdı. İpeksi iç çamaşırı bulmayı umduğu yerde beklenmedik şekilde ete dokununca şaşkınlıkla hafifçe yutkundu...“
(Arka Kapak)

Diğer Kredi Kartları : 14,00 Peşin(Tek Çekim)