Küçük kız, annesiyle yürürken birden durdu. Hızla geçen arabaların arasında, bir adamla kız çocuğu dikkatini çekmişti. İkişsi de bir bisikletin üstündeydi. Kız, herhalde kendisiyle aynı yaştaydı. Babasına sıkı sıkı sarılmış, soğuktan rengi değişen yanaklarını, bir yastığa koyar gibi sırtına dayamıştı. Adamın ara sıra yana dönerek söylediği sözler, küçük kızı kıkır kıkır güldürüyordu. Kaldırımdaki kız, bisikletin arkasından bakıp dururken, annesi bu halini fark ederek:
- Evdeki bisikletler, yetmedi herhalde, diye söylendi. Ama eğer beğendiysen baban ondan da alır.
Küçük kız:
-Ben bisiklete değil, arkadaki kıza bakmıştım, dede. Babası onu güldürüp duruyor.
Annesi, sanki onu hiç duymamış gibiydi. Süslü şapkasını biraz düzeltip:
-Çocukların okula nasıl gittiğini, kendi gözlerinle gördün, diye çıkıştı. Bu kışta kıyamette, bir çoğu bisikletle, kimisi de yürüyerek yollara dökülüyor. Halbuki baban işe giderken, evden birkaç dakika erken çıkıp, seni mersedesiyle bırakıyor.
Kızın gözü hala bisikletteydi. Kadın, yine alaycı bir tavırla:
-Babana söyleyelim, seni de bir bisikletle götürsün, dedi. Ne de güzel yakışır, öyle değil mi?
Küçük kız gözlerini annesinden kaçırıp:
-Bunu çok isterdim, diye karşılık verdi. Belki de böylelikle, babama sarılırdım.
Bir hikayeden beklenen mesaj eğer bir çırpıda veriliyor ve kalpleri yumuşatırken, gönül pusulalarını manevi güzelliklere çeviriyorsa hele hele bunu dudaklardaki sıcak bir tebessüm veya gözlerdeki birkaç damla yaş ile gerçekleştiriyorsa, biliniz ki bu hikayeler “Hayatın İçinden“dir.
Bitirmeden elinizden bırakamayacağınız bu kitapta, kendi hayatınızdan sayfalar bulacaksınız.
(Arka Kapak)

Diğer Kredi Kartları : 14,00 Peşin(Tek Çekim)