Wolfgang Weyrauch (1907-1980), edebiyat ortamının eski alışkanlıklardan temizlenmesi ve Alman dilinin aşırılıklardan uzak, yalın kullanımı düşüncesinin sert bir savunucusu olarak ad yaptı. 1949’dan sonra, politik olarak kendini adamış bir hümanist olarak düşünsel alanda yoluna devam etti. Öyküleri ve radyo oyunlarında biçimsel denemelere yer verdi. Nazi dönemini, Yahudi düşmanlığı ve kıyımlarını anımsatmaya çalıştı, nükleer silahlanmanın doğuracağı sonuçlara ilişkin uyarılara yer verdi.
Ülkemizde pek az tanınan bu önemli yazarı, Kâmuran Şipal’in çevirisiyle sunuyoruz.
“Niçin yazıyorum? Ben A, B kişisine ulaşmak istiyorum. Düşüncelerimi eylemlere dönüştürmesi için.“
“Ben cevap vermem, soru sorarım. İsterlerse yazarların okuyucuları cevap verebilir.“
-Wolfgang Weyrauch-
“Bazı kahramanlarının tehlikeden kaçmak için en emin sığınak olarak ölümü özleyişlerini genelleştirmeye kalkıyor diye Weyrauch’ta nihilist bir eğilimi var saymak doğru olmaz. Weyrauch’ta korku ve yalnızlık Samuel Beckett’te olduğu gibi korkunç ve mutlak değildir. Weyrauch’un öykülerinde korku insana ya kendinden ya da başka insanlardan gelir. Bunlar bütün umut kapıları kapanmış çaresizler değillerdir. Bir yerde yine bu ürkekliklerini kendilerinden gelecek bir cesaretle gidermeye, ayakta kalmaya savaşacaklardır.“
-Haldun Taner-
(Tanıtım Bülteninden)

Diğer Kredi Kartları : 12,00 Peşin(Tek Çekim)