Gazzali’nin belirttiği gibi, şer’i hükmü bilmek, Fıkıh ve Fıkıh Usulü ile mümkün olur. Bu iki ilmin faydası, mükelleflerin fiillerine ilişkin olan şer’i hükmü bilmektir. Ancak, Usul, bu hükmü bilme metod ve kaynaklarını inceler. Fıkıh ise, Usulün çizmiş olduğu daire çerçevesinde bilfiil istinbatı ele alır.
İbn-i Hacib, hükmü “Şari’nin iktiza, tahyir ve vaz’ (vad’) bakımından mükelleflerin fiillerine ilişkin olan hitabıdır.“ diye tarif eder.
“Şari’nin hitabı“ndan maksat, mükelleflerin fiiline Şari’ tarafından verilen bir vasıftır haram, mekruh, matlub, mübah, sahih, batıl, şart, sebeb, mani vb. tabirler böyledir. Fıkıh Usulünün konusu olan bu gibi tabirleri ileride açıklayacağız.
“İktiza“ talep demektir. İsterse bu bir işin yapılmasını talep olsun, isterse menedilmesini talep olsu. Mesela haram, bir işin kesin olarak yapılmamasını, vücub ise kesin olarak yapılmasını talep etmektir.
“Tahyir“ muhayyer bırakmaktır ki Şari (Allah ve Peygamber)’in, bir işi yapıp yapmamada mükellifi serbest bırakması demektir. Mesela belirli bir zamanda bir şey yemek veya uyumak gibi insan için mutad olan işler böyledir.
“Vaz=Vad“ kelimesinin manası, koymaktır. Burada o, Şari tarafından, mükellefin fiiline ilişkin olan iki şeyin birbirine bağlanmasını ifade etmektedir. Mesela mirasçı olmakla, murisin ölümü birbirine bağlıdır. Yani birinin ölümü, yakınının ona varis olmasına sebep teşkil eder. Bazan da Şari’, biri diğerinin gerçekleşmesi için şart olmak üzere, iki şeyi birbirine bağlar. Mesela namaz için abdestin ve nikah için şahidlerin bulunması şart kılınmıştır.
(Kitabın İçinden)

Diğer Kredi Kartları : 16,50 Peşin(Tek Çekim)