Balkan Savaşları şiddetin doğasına dair büyük bir dönüşümü getirmiştir. Bu savaşların I. Dünya Savaşı’nın provası addedilmesi rastlantı değildir. O güne dek sömürge topluluklarına uygulanılan çok özel bir şiddet türü Balkan Savaşları’yla Avrupa’ya varır. Sömürgeler uluslararası hukuk bakımından egemeni olmadığından, fetih değil, edinilebilir topraklar addedilir. Bu durumda sömürgeciye gösterilen her türlü şiddet gayrimeşrudur, sömürgecinin alanı tamamen temizlemek hakkı bulunur. Kolonyal katliamların hukuksal zemini budur. Bu kavram Avrupa bağlamında “no mans land“ (sahipsiz toprak, tarafsız bölge) olur. Balkan Savaşları süresince tüm Balkanlar sahipsiz toprak halini alır, tarafların karşılıklı olarak yürüttüğü sayısız katliam ve tehcir, nüfusların aralıksız olarak yerlerinden sökülüp atıldığı bu durum da milli bağımsızlık ancak öteki milletin yok edilmesiyle, toprakta hak iddia edebilecek tüm rakiplerin katledilerek bertaraf edilmesiyle mümkün addedilir.
Balkan Savaşları’nın müstesnalığı önce 10 yıllık savaş adı altında geçiştirildi, sonrasında ise Kurtuluş Savaşı’nın gölgesinde kalıp görünmez oldu. Bugün, Balkan Savaşları’nın 100. yılında onlarca konferans düzenleniyor, yeni çalışmalar yayınlanıyor ve yayınlanacaktır. Sorun şu ki Balkan Savaşları’na 1923’ten geriye gidilerek bakılıyor, 1912 - 13 döneminin delişmenliğine, kıyametine bakılmıyor.
“Kırmızı Siyah Kitap“ ya da yayınlandığı tarihteki isimlendirmeyle “Türkün Kara Kitabı“, Balkan Harbi sonrasında Osmanlıcılık düşüncesi yerini Türkçülük ve İslamcılık düşüncelerine bırakarak tarih sahnesinden çekilirken, Müslüman halk, aydın ve yöneticilerde yaşanan zihni dönüşümün ayak izlerini daha harbin hemen sonrasında göstermesi bakımından ayrı bir öneme sahiptir.
(Arka Kapak)

Diğer Kredi Kartları : 15,00 Peşin(Tek Çekim)