Tasvîr, Kur’ân üslûbunun en değerli aracıdır. Kur’ân, hissî hâdiseleri ve gözle görülen sahneleri hayâlde canlandırılan bir tablo hâlinde ifade ettiği gibi zihnî ma’nâyı, rûhî halleri, insan tiplerini ve beşer tabiatını da hayâlde canlandırılan bir tablo hâlinde ifade eder. Sonra resmettiği bu tabloyu daha da ileri götürerek ona canlı bir hayat veya yeni bir hareket bahşeder. Bu durumda zihnî ma’nâ, bir şekil ve hareket rûhî hâl, bir resim veya tablo insan tipleri somut ve canlı beşer tabiatı ise mücessem ve görülür hâle gelir. Hâdiseleri, sahneleri, kıssaları ve manzaraları da, içinde hayat ve hareket bulunan somut bir varlık durumuna sokar. Öyle ki, dinleyici, bunun okunan bir söz olduğunu unutur anlatılan bir meseli, gösterilen bir manzara ve gerçekleşen bir hâdise olarak hayal eder.


Bunlar, soyut renkler ve soluk çizgilerle yapılan bir tasvîr olmayıp bizzat canlılar dünyasından alınmış diri tasvîrlerdir. O, boyutları ve mesafeleri şuur ve vicdanla ölçülebilen bir tasvîrdir. Öyle ki resmedilen ma’nâlar, insan rûhunda canlılık etkisi yapar veya bir taibat sahnesine hayat elbisesi giydirir. Kur’ân-ı Kerîm baştan sona bunun örnekleriyle doludur. Tasvîrlerdeki bu canlılık ve edebîlik, Hz. Ömer ve nicelerinin Kur’ân’ı daha ilk dinleyişlerinde Bu söz ne kadar güzel ve muhteşem! diyerek Müslüman olmasına vesile olmuştur.


20. asır İslâm düşünce dünyasında silinmez izler bırakan Seyyid Kutub, Kur’ân tasvîrlerinin benzersizliğini ve sanatsal güzelliğini bu sözlerle ifade ediyor. Ve eserini, ayet mealleri ile destekleyerek tasvîrlerdeki incelikleri bir bir ortaya koyduktan sonra Kur’an’daki kıssaların gayeleri ve sanatsal özellikleri, insan tipleri, ifadelerdeki cazibenin kaynağı gibi konuları, akıcı üslûbuyla ele alıyor.
(Tanıtım Bülteninden)

Diğer Kredi Kartları : 15,00 Peşin(Tek Çekim)