Ellerinde büyüdüğüm dedem ile anneannem, daha sonra tanıdığım babam ve yeterince anlayabildiğimi hâlâ söyleyemeyeceğim annem&hellip Kendilerini, kuvvetle ihtimal veririm ki, alelade bulmazdınız. Biyografileri yazılacak kadar önemli bir hayatları olmadı. Çok enteresan hadiseleri yaşamış ve bunun neticesinde şöhret kazanmış da değillerdi. 

Yine de yazdım üzerimde derin izler bırakan bu insanları.

Dedemin ve anneannemin şahsiyetlerinin teşekkülünde hem Osmanlı döneminde edindikleri geleneksel kültürümüzün, hem de Cumhuriyet&rsquoimizin kuruluş yıllarında iyice ön plana çıkan Batı kültürünün payı vardı. Onlar Tanzimat&rsquola hız kazanan Batılılaşma maceramızın Cumhuriyet&rsquole birlikte şahikasına çıkmasını bütün serencamı ile birlikte yaşayan kuşağın insanlarıydılar.

Dedemin, anneannemin ve Atatürk&rsquoün hayatta iken &lsquoEy Türk Gençliği&rsquo diye hitap ettiği gençlerin arasında yer alan babamın Osmanlı&rsquodan Cumhuriyet&rsquoe geçiş döneminin yarattığı insan tipini bütün özellikleriyle birlikte birebir temsil ettiklerini söyleyemem. Söyleyemem, ama başka bir ülkede, başka bir kültür altında yetişmediklerine göre, yine de o geçiş döneminin mahsulüydüler. Hayatının ilk kısmını Türkiye&rsquode, daha da uzun olan ikinci kısmını Amerika&rsquoda geçiren annemi ise hiçbir sınıflandırmaya tabi tutamıyorum.

Hatıralarımı işte bu insanların şahit olduğum hayatları ile ve o yılların Türkiye&rsquosi ile sınırlandırdım. Bu arada, tanıma talihine eriştiğim akrabalarını ve ahbaplarını ihmal etmedim.

Nasıl bir okul olduğu neredeyse hiç bilinmeyen, 47 yıl önce kapandığına göre, eninde sonunda zaten unutulacak olan Talas Amerikan Koleji&rsquoni ve oradaki hayatımızı arkadaşlarımın da yardımıyla uzun uzadıya yazdım.

Çocukluk yıllarımda memleketimizde cereyan eden bazı hadiselerden bahsettim.

Ayrıca, dedemin İstiklal Harbi&rsquone dair sözlü ve yazılı hatıralarına oldukça geniş bir yer ayırdım.

Bunca yıl boyuna konuşup, yazılı kültürümüzün zayıf olduğunu bıkmadan usanmadan söylemeseydim, ailemi yazmayı üzerime düşen bir vazife olarak görmezdim. Hiç değilse torunlarım ve onların torunları nerelerden geldiklerini öğrensinler.