Hiçbir devlet yöneticisi toplum çoğunluğuma itaat yoksa iktidarda kalma gücünü kendinde bulamaz. Hangisi olursa olsun bir siyasal sistem her zaman meşruluk temeline dayanmak durumundadır. Bu dayanak geçmişte büyük, din gibi metafizi göndermelerle oluşturulurdu. Modern devlette meşruluk kaynağı kah sınıf kah ulus olmuştur. Diktatörlükler meşruluk sorununu karizma ya da kurgusal tarih araçlarıyla gidermeye çalışır. Demokratik, sivil toplumun geliştiği anayasal sistemlerde en popüler meşruluk dayanağı insan haklarına saygıdır. Adı ne olursa olsun siyasi yönetimler için toplum nezdinde meşruluk kaygısı hep ön planda olmuştur.
Devletin toplumla ilişkilerinde devlet adamlarının tutum ve davranışları, ideolojiler ve bilhassa toplumsal talepler belirleyicidir. Tarih, büyük devlet adamlarından ibaret değildir ama onlar sız da çok anlamlı değildir. Her siyasal sistem bir dünya görüşüne dayanır, fakat bu, salt ideoloji demek değildir.
Devlet-toplum etkileşimi tek taraflı değildir. Devlet, kullandığı hukuk ve eğitim gibi iktidar araçlarıyla toplumu biçimlendirir. En iyi siyasi yönetim arayışı tarih boyunca toplumların ilerlemesini sağlayan bir işlev görmüştür. Ancak bu konuda toplumsal bileşenler en önemli sınırlılıklardan biridir. Toplumsal yapı, anayasal sistemi dönüştürme konusunda eninde sonunda ağırlığını hissettirir. Bu nedenle siyasal iktidarın toplumu dönüştürmesi her zaman sınırlı kalır. Asıl, toplum devleti dönüştürür. Dönüştürme ve dönüşüme direnme geriliminde devlet ve toplum çoğu zaman homojen bir davranış içinde olmaz. Bu durum bilinse de her zaman açıkça telaffuz edilmez. Belki dürüstlüğe en yakın tablo demokratik ve özgürlükçü siyasi yönetimlerde görülür. (Tanıtım’dan)

Diğer Kredi Kartları : 20,00 Peşin(Tek Çekim)